გადაგდებული კრისტი და მანი – რა იყიდეს სანაცვლოდ?

სახლში სხვა წიგნებს შორის ორი გამორჩეული წიგნი დევს. მათი დანახვისას ყოველთვის უცნაური გრძნობა მიჩნდება – მეცოდებიან.

პირველს ”ბანალური სამკუთხედი” ჰქვია, აგატა კრისტის დეტექტივია. ჩვეული საინტერესო სიუჟეტითა და მოულოდნელი ფინალით. სხვებისგან იმით განსხვავდება, რომ ერთერთ მიწისქვეშა გადასასვლელში ათ თეთრად ვიყიდე. პირველად რომ დავინახე, გაშტერებული ვუყურებდი, წიგნი ათ თეთრად, თანაც აგატა კრისტი. არც მიფიქრია ისე ვიყიდე. ხოდა რამდენჯერაც დავინახავ სულ ვფიქრობ, იმ კაცმა ნეტა რა იყიდა იმ ათი თეთრით წიგნის გაყიდვა რომ უღირდა. სულ მგონია,რომ საშინლად დავამცირე კრისტი ასე უნამუსოდ ათი თეთრი რომ გადავიხადე, არადა ბავშვობაში ჩემი კლასელის მეზობელს ვეთხოვე ეს დეტექტივი სხვა წიგნებთან ერთად და ძალიანაც მომეწონა. ახლა კი გული დამწყდა, ასე მიგდებული რომ ვნახე.

მეორე თომას მანის ”ტანსაცმლის კარადაა”. ესეც, როგორც ჩემი წიგნების უმრავლესობა, მიწისქვეშა გადასასვლელში ვიყიდე. 1 ლარი ღირდა. ისე წამოვიღე, არც გადამიშლია. მთავარია, მანი იყო. სახლში შევამჩნიე წარწერა ”ზურაბ ჩხენკელს მარადიული მეგობრობისა და პატივისცემის ნიშნად! მთარგმნელისაგან”. არ ვიცი თავად ჩხენკელმა გაყიდა, თუ მისმა შთამომავალმა, მაგრამ წიგნი ისეთ მდგომარეობაშია, დიდი ეჭვი მაქვს, არც წაუკითხავთ, არადა, თომა მანია მთარგმნელისგან ნაჩუქარი. ამათ კი აიღეს და ლარად გაყიდეს. არა, ლარად მე ვიყიდე, თორემ თვითონ ალბათ უფრო იაფად ჩააბარეს.

აქაც ისევ ის კითხვა – რა იყიდეს მანის სანაცვლოდ უფრო კარგი, ღირებული და საჭირო. ვიცი გაჭირვების გამო პურის საყიდლად ოჯახიდან ბევრი რამ შეიძლება გაიტანო და გაყიდო, მესმის ძვირადღირებული წიგნების, ტომეულების გაყოდვა, მაგრამ თეთრებად ჩაბარებულმა წიგნებმა რა უნდა გიშველოს ვერ ვხვდები.

მიდევს თაროზე გადაგდეებული კრისტი და მანი, ვდგავარ და რა გრძნობა მაქვს ხოლმე არ ვიცი, ალბათ უფრო გული მწყდება.